آخ امون از وقتی که دل بگیره!!!
یه وجبه و انگار تموم دنیا توی مشتشه!
از هرچی و هرجا می نویسی و میگی که حواست پرت شه بازم مث یه توپ قلقلی صاف میره جلو پای دل!
این روزا عقل و حواسم شدن عین کره ی زمین و دل شده مبدا و مقصدش!
هرچی چرخ بخوره بازم به دل می رسه!
یه جا خوندم نوشته بود: هیشکی از بهشت فرار نمی کنه!
من اما از همون لحظه هرچی دارم حساب کتاب می کنم هنوز تموم نشده!!!!
تعداد فرار از بهشت و میگم!
ننه حوا و بابا آدم جونم!
می دونید تا حالا چند تا بهشت و رد کردم؟
می دونید تا حالا از چند تا بهشت فرار کردم؟
داشتم فکر می کردم دیدم آدم اگه بهونه ی بهشت و از دست بده، تنها دلیل خوشگل مرگ میشه یه فنجون وصال حضرت دوست!
این خیلی خوبه ها!
اونم نه به جبر و از روی ناچاری، که از فرط اراده و اختیار دچار مرض "فرار از بهشت" بشی و تموم عشقت بشه شوق رسیدن به حضرت دوست؛ حالا چه وعده ی ملاقات توی جهنم باشه چه توی بهشت!
که دیدن روی ماه حضرت عشق هرکجا باشه بهشت می آفرینه!
اصلا خودش بهشته!
حتی بهشت زیرمجموعه ی تمام زیبایی های حضرتشه!
آخ!
دلم از "جمعیت" و هرچی پریشونی جز سکوت گریزونه!
و چه مرض زیبایی است سکوت محضی که در آن فقط می توان مبتلای بلای تو شد.
و دچار عشق تو شدن تا جایی که "تــــــــــــــــــــــــــــــا" ندارد ....
ننه حوا و بابا آدم عزیزم، برای یک فنجان نوشیدن وصالش سخت محتاج دعای شمام، دعا کنید.
امضا
ندیده ی شما - فاطیما :)
